Wednesday, January 21, 2015

Buscando traballo. Hai que descansar

Me vais a perdonar que ahora me pase al castellano, pero creo que de esta manera me entenderá más gente.
Sabéis que mi manera de pensar (a la hora de buscar trabajo) es que lo más importante, además de gestionar bien los tiempos, es mantenerse siempre en contacto con la profesión. Tengo por una parte mi proyecto, "Tempo para nós", en el que me dedico a echar una mano guiando, asesorando y acompañando, a dos grupos de personas: Uno, en el que los chicos (son todo varones) tienen un poquito más difícil que la mayoría el encontrar trabajo. Perfiles de baja o nula cualificación, largas temporadas sin trabajar o trabajando "en negro", estancias más o menos largas en prisión, consumos ocasionales o habituales de drogas en el pasado, etc. El otro grupo, gene como tú y como yo, que tuvo la mala suerte de quedarse sin trabajo en estos años malditos, junto a la cuestión insoslayable de ser mayores de 40 años en el momento de irse al paro... Situación difícil, creedme, estar toda una vida trabajando y de repente verse en la calle, ya sin paro y casi terminado el subsidio (o terminado, según quienes tienen hijos a cargo o no), y así, sin ingresos y sin más formación que la que da la experiencia, volver a empezar, sin haber redactado un CV en su vida... Sin haber pasado por una entrevista de trabajo... Empezando de cero.
Pues este proyecto, "Tempo para nós", hace que me mantenga "en forma". No le gano un céntimo, es cierto, pero me permite estar al tanto de lo que pasa, me obliga a leer el DOG y el BOE, me exige que cada día ponga en práctica todas mis habilidades para alcanzar la excelencia en cada acción. No creo que por no tener una nómina esperándome a fin de mes esté disculpada para trabajar menos o peor.
Este blog es otro ejemplo. Es cierto que no escribo ni cada día ni cada semana, pero este blog es parte de algo más amplio: Twitter, este blog, linkedIn facebook... La red me permite no sólo continuar mi trabajo, sino que me ofrece la posibilidad de extender la red de otras personas, por ejemplo, haciendo RT de un tuit que me parezca interesante para quien me sigue, favoreciendo que otras personas que buscan trabajo en cualquier punto de españa, o del mundo, tengan acceso a ofertas que quizás no verían si yo no compartiese la información.
En facebook hay otro "punto caliente" en mi día a día: El grupo de "Titulados/as en educación social en defensa de nuestros derechos" me da la posibilidad de estar en contacto con educadores/as sociales de todo el Estado; hace que cada novedad que sale referente a nuestra profesión nos llegue por medio de cualquiera de las casi mil personas que conforman el grupo; nos da la opción de luchar juntas/os por visibilizar nuestra profesión, ya que por desgracia aún hay muchísimas personas que no saben qué es o qué hace un/a educador/a social, y desde el grupo nos organizamos mejor para poco a poco ir haciendo que eso cambie. Intercambiamos ofertas de trabajo, analizamos aquéllas en las que, siendo claramente para un puesto de educador/a social, solicitan otro tipo de titulaciones... En fin, no paramos!! Pero eso hace que me mantenga activa, que al fin y al cabo, es uno de mis objetivos principales para no caer en la desidia.

Como veis, hago muchas cosas, además de buscar ofertas, enviar CVs y presentarme de vez en cuando en ciertas empresas para que se acuerden de mí y sepan que sigo buscando trabajo, sobre todo cada vez que tengo un curso nuevo.
Pero sobre todo, me ocupo de mis descansos, planifico con mucha flexibilidad mi tiempo libre, de forma que al menos 8 horas al día me queden para mí, además de las 8h de dormir, claro ;-)
Es MUY IMPORTANTE no gastar todas las energías buscando empleo. Es muy necesario descansar, disfrutar, pasear con tu pareja, ir al parque con tu hijo/a, o a comprar unas pipas al quiosco. Lo que sea, cada uno/a tiene su idea de lo que es relajarse, desconectar y olvidarse del estrés de buscar trabajo y recibir un NO detrás de otro, cuando contestan. A mí me gusta mucho ver películas y series, sentarme en el bar con mis amigos a tomar un café o una estrella, según qué hora y qué día sea... Me gusta tirarme en cama a ver el techo, respirar profundo y relajarme, con ejercicios sencillos. También, por supuesto, me encanta el fútbol (sabéis que soy muy futbolera) y algunos otros deportes, sobre todo los de equipo con pelota (además de fútbol, básquet, balonmano, vóley, fútbol sala...), y los de motor y cuatro ruedas (rallies, F1...). Y escribir; adoro escribir, amo escribir, necesito escribir. Tengo otro blog, en el que sólo subo relatos que voy escribiendo o que he presentado en concursos (los que no quedaron finalistas o seleccionados para publicación).
Que por qué cuento todo esto?? Porque tú puede que lo lleves muy bien o puede que no, quizás hace poquito tiempo que estás sin trabajo y aún no te notas cansado/a, pero si no le das al tiempo libre, al ocio, la importancia que realmente debes darle, llegará un día que acabes reventado/a, preguntándote qué hiciste mal y por qué estás tan nervioso/a, tan fatigado/a, tan desanimado/a... o directamente ni te lo preguntes, porque de tanto buscar  un ritmo de 24/7, habrás olvidado que lo importante en la vida es el equilibrio.

Por todo esto, te recomiendo que lo tomes con calma. El trabajo llegará. Hazte un plan, mira qué sabes hacer, qué formación y experiencia tienes, qué te falta. Corrige todo aquello que creas que te perjudica: Ha cursos, trabaja tus habilidades sociales, etc. y sobre todo, nunca jamás te olvides de que buscar trabajo es un "trabajo" en sí mismo, así que dedícale 8 horas al día, ni un segundo más. Y descansa. Verás cómo mejora tu actitud al verte más relajado/a, y esa actitud se notará, las personas que seleccionan personal en ls empresas notarán tu estado de ánimo y les agradará. Nadie quiere ver delante a una persona estresada tras otra (imagina que eres quien selecciona nuevos/as trabajadores/as, ¿qué esperas de los/as postulantes?)
Mucha suerte!!!
El próximo día, hablamos de cómo organizar el tiempo.
Besos!!!

Referencias:
Mi otro blog, el de los relatos: Historias tristes
Grupoen facebook: TITULADOS/AS en EDUCACIÓN SOCIAL
Proyecto "Tempo para Nós": Descripción
                                             Página en Facebook 

2 comments:

  1. Son Dani, pero non me deixa contestar eiqui con outro nome...

    Fas unha labor incrible e inda que endexamais cho dixera admirote e abraiasme como persoa. Non sabes cánta falla fas e cánto te agradece o mundo que estés.

    Bicos e apertas ;)

    ReplyDelete
    Replies
    1. O mesmo che digo. Nos anos que tenho no mundo, podo dicir que non só es unha das persoas máis importantes na minha vida, senón que estou orgulhosa de ter cadrado contigo e de seguir téndoche de amigo. Aínda que non nos vexamos moito, sempre che tenho presente.
      Grazas por ser, por estar... por todo :)

      Delete